Wystawa 'BAKU,ERYWAŃ,TBILISI:ODBIÓR! KAUKASKIE MIASTA'
2009-06-19
Zapraszamy do zapoznania się ze szczegółową informacją nt. wystawy w Galerii Kordegarda.
W Kordegardzie w ramach cyklu „Pokój z widokiem” odbywa się wystawa ukazująca miasta tego rejonu świata. Zaprezentowane zostaną prace współczesnych artystów z Armenii, Azerbejdżanu i Gruzji ukazujące krajobraz i codzienną egzystencję ich mieszkańców.
Otwarcie wystawy: 26 czerwca, godz. 19:00
Wystawa będzie otwarta do 31 sierpnia.
Kuratorzy : Eva Khachatryan, Jahangir Selimkhanov, Wato Tsereteli
Ze strony Kordegardy: Magda Kardasz, współpraca: Krzysztof Gutfrański
Gruzja:
"Miasto satelickie" Gio Sumbadze
Artysta o swoich pracach: “te obrazy są moją refleksją nad przestrzenią miejską pomiędzy Tbilisi a jego miastem satelickim Rustavi, szczegółami jego infrastruktury, jego pochodzącą głównie z okresu sowieckiego architekturą, która powoli zanika i ulega przekształceniu w nową mieszaną rzeczywistość.”
Armenia:
W ramach wystawy ormiańskiej swoje pracę zaprezentuje Vahram Aghasyan.
“Bangladesh” streszczenie
Najprawdopodobniej najznakomitszą spuścizną pozostawioną Armenii przez Związek Radziecki jest nowoczesna architektura. Jej przykładem jest m.in. Bangladesh, wybudowany w latach 80-tych, najodleglejszy i najgorętszy dystrykt Erywania – który przypomina małe miasto, nie ze względu na swój rozmiar, ale na symetrię jednakowych wysokich budynków. Ironiczną nazwę Bangladesh nadali temu zakątkowi sami mieszkańcy.
Ruiny naszych czasów
Opuszczając Erywań i podróżując po bezludnych okolicach Armenii, można natknąć się na przystanki autobusowe stojące pośrodku pustkowia. Podróżni widzą je jedynie kilka sekund, jednak każdy je zauważa, ze względu na ich niespotykaną nigdzie indziej, przesadną formę. Większość z nas jest uczona postrzegać przystanki autobusowe jako wyłącznie funkcjonalny przykład architektury i wzornictwa. Ich zadaniem jest bycie widocznymi, aby wszyscy zainteresowani bez kłopotu mogli je odnaleźć. Dlatego też są one kolorowe i wygodne, a nie ambitne i dostojne. Jednakże przystanki w Armenii wyróżniają się ze względu na ich formę. Większość z nich powstała w latach 60-tych do 80-tych XX wieku, za czasów Związku Radzieckiego i była wyrazem najbardziej eksperymentalnego podejścia do planowania urbanistycznego w całości architektury armeńskiej. W rezultacie w Armenii przystanki autobusowe są zrobione z kamieni, bądź betonu i tworzą niesamowite, potężne konstrukcje.
Azerbejdżan:
“Znaki/Szyldy Miejskie”
Wybrane prace Chingiza Babayeva, Orhana Huseynova oraz Jeyhuna Ojadova, które wykorzystują lapidarny miejski język wizualny, prosty i natychmiastowy sposób kierowania komunikatów do wielu odbiorców; aby odzwierciedlić złożone i subtelne idee samo-orientacji w przestrzeni wewnętrznej oraz zewnętrznej, nanoszenie na mapę wspomnień i scenariuszy życiowych, ustawianie się vis-à-vis dramatycznych zmian w tożsamości i w zbiorze zasad podstawowych etc.
“Miasto Marzeń”
Przypadkowe wydruki zdjęć Farida Mamedova/ wybrane przez Tarlana Gorchu
Tarlan Gorchu w tym cyklu prezentuje jedną z wielu złożonych umiejętności niezbędnych artyście przy tworzeniu jego dzieła – umiejętność wyboru spośród niezliczonych zdjęć tych kilku właściwych. To, co zostaje przedstawione jako surrealistyczna manipulacja zachodzących na siebie i zbieżnych obrazów, która tworzy wyszukany i ekscytujący efekt zamazanej, nieostrej świadomości, jest w istocie starannie dobranymi kilkoma przypadkowo pełnymi ekspresji kartkami, wybranymi spośród setek odpadów drukarskich na tyłach drukarni w Istambule, gdzie drukowano lśniący album Farida Mamedova ze zdjęciami Baku. Zwyczajnie: artysta, który ma oko do tego co niezwykłe i nadrealne, oferuje nam mistyczną podróż do miasta marzeń nazwanego Baku.
2009-06-19
Zapraszamy do zapoznania się ze szczegółową informacją nt. wystawy w Galerii Kordegarda.
W Kordegardzie w ramach cyklu „Pokój z widokiem” odbywa się wystawa ukazująca miasta tego rejonu świata. Zaprezentowane zostaną prace współczesnych artystów z Armenii, Azerbejdżanu i Gruzji ukazujące krajobraz i codzienną egzystencję ich mieszkańców.
Otwarcie wystawy: 26 czerwca, godz. 19:00
Wystawa będzie otwarta do 31 sierpnia.
Kuratorzy : Eva Khachatryan, Jahangir Selimkhanov, Wato Tsereteli
Ze strony Kordegardy: Magda Kardasz, współpraca: Krzysztof Gutfrański
Gruzja:
"Miasto satelickie" Gio Sumbadze
Artysta o swoich pracach: “te obrazy są moją refleksją nad przestrzenią miejską pomiędzy Tbilisi a jego miastem satelickim Rustavi, szczegółami jego infrastruktury, jego pochodzącą głównie z okresu sowieckiego architekturą, która powoli zanika i ulega przekształceniu w nową mieszaną rzeczywistość.”
Armenia:
W ramach wystawy ormiańskiej swoje pracę zaprezentuje Vahram Aghasyan.
“Bangladesh” streszczenie
Najprawdopodobniej najznakomitszą spuścizną pozostawioną Armenii przez Związek Radziecki jest nowoczesna architektura. Jej przykładem jest m.in. Bangladesh, wybudowany w latach 80-tych, najodleglejszy i najgorętszy dystrykt Erywania – który przypomina małe miasto, nie ze względu na swój rozmiar, ale na symetrię jednakowych wysokich budynków. Ironiczną nazwę Bangladesh nadali temu zakątkowi sami mieszkańcy.
Ruiny naszych czasów
Opuszczając Erywań i podróżując po bezludnych okolicach Armenii, można natknąć się na przystanki autobusowe stojące pośrodku pustkowia. Podróżni widzą je jedynie kilka sekund, jednak każdy je zauważa, ze względu na ich niespotykaną nigdzie indziej, przesadną formę. Większość z nas jest uczona postrzegać przystanki autobusowe jako wyłącznie funkcjonalny przykład architektury i wzornictwa. Ich zadaniem jest bycie widocznymi, aby wszyscy zainteresowani bez kłopotu mogli je odnaleźć. Dlatego też są one kolorowe i wygodne, a nie ambitne i dostojne. Jednakże przystanki w Armenii wyróżniają się ze względu na ich formę. Większość z nich powstała w latach 60-tych do 80-tych XX wieku, za czasów Związku Radzieckiego i była wyrazem najbardziej eksperymentalnego podejścia do planowania urbanistycznego w całości architektury armeńskiej. W rezultacie w Armenii przystanki autobusowe są zrobione z kamieni, bądź betonu i tworzą niesamowite, potężne konstrukcje.
Azerbejdżan:
“Znaki/Szyldy Miejskie”
Wybrane prace Chingiza Babayeva, Orhana Huseynova oraz Jeyhuna Ojadova, które wykorzystują lapidarny miejski język wizualny, prosty i natychmiastowy sposób kierowania komunikatów do wielu odbiorców; aby odzwierciedlić złożone i subtelne idee samo-orientacji w przestrzeni wewnętrznej oraz zewnętrznej, nanoszenie na mapę wspomnień i scenariuszy życiowych, ustawianie się vis-à-vis dramatycznych zmian w tożsamości i w zbiorze zasad podstawowych etc.
“Miasto Marzeń”
Przypadkowe wydruki zdjęć Farida Mamedova/ wybrane przez Tarlana Gorchu
Tarlan Gorchu w tym cyklu prezentuje jedną z wielu złożonych umiejętności niezbędnych artyście przy tworzeniu jego dzieła – umiejętność wyboru spośród niezliczonych zdjęć tych kilku właściwych. To, co zostaje przedstawione jako surrealistyczna manipulacja zachodzących na siebie i zbieżnych obrazów, która tworzy wyszukany i ekscytujący efekt zamazanej, nieostrej świadomości, jest w istocie starannie dobranymi kilkoma przypadkowo pełnymi ekspresji kartkami, wybranymi spośród setek odpadów drukarskich na tyłach drukarni w Istambule, gdzie drukowano lśniący album Farida Mamedova ze zdjęciami Baku. Zwyczajnie: artysta, który ma oko do tego co niezwykłe i nadrealne, oferuje nam mistyczną podróż do miasta marzeń nazwanego Baku.
Miasto satelickie / Gio Sumbadze
Ruiny naszych czasów / Vahram Aghasyan
Am I lovin it / Chingiz Babayev